آقای مهدی ایرانمنش در این پژوهش ارزشمند خود به یکی از مهمترین موضوعات مورد نیاز جامعۀ ما پرداخته است. این پژوهشگر نه تنها مسئله را از حیث نظری و شناسائی عوامل اجتماعی و درونیِ مورد نیاز برای تحقق گفتوگو، به خوبی مورد بررسی قرار داده، که شیوه‌های تحقق عملی گفتوگو در جامعه، دغدغۀ مهمتر ایشان بوده است.
بر اساس تجربه و آنچه از مخاطبان و خوانندگان خود دریافته‌ایم، موضوعی برای ما آشکار شد. بزرگسالانی که هنوز از مشکل حفظ حد و مرزها رنج می‌بردند در واقع نتوانسته بودند به عنوان فردی بزرگسال این مشکلات را حل کنند. آنها همان الگوهای غیرمتعارفی را که در سالهای آغازین زندگی خود آموخته بودند، در دوره‌ی بزرگسالی دنبال کردند؛ یعنی در دورانی که عواقب بیشتری برای آنها دربرداشت. آنها در دوران نوجوانی با این محدودیتها روبه رو بودند:
منبع :http://rasekhoon.net
درباره این سایت